عاشقونه های دخترونه
دستهايت را زير تنهاييم ستون كن
كه من از آوارگي بي تو ميترسم...
نه چتر با خودت داشتي
نه روزنامه نه چمدان...
كه عاشقت شدم
از كجا بايد ميدانستم مسافري...؟!
حال من رو به زوال است
تو باید باشی
قلب من زیر فشار است
تو باید باشی
فال حافظ زدم آن
رند غزل خوان میگفت
زندگی بی تو محال است
تو باید باشی
وقتی خداحافظی میکنیم
چه انرژی عجیبی میخواهد
کنترل اولین قطره اشک برای نچکیدن...
مثل آن مسجد بین راهی تنهایم...
هر کسی که می آید مسافر است.
میشکند...!
هم نمازش را... هم قلبم را...!!!
در آغوش خدا گریستم تا نوازشم کند
پرسید: فرزندم پس آدمت کو؟
اشک هایم را پاک کردم و گفتم:
در آغوش حوای دیگری ست.
شب.تاريكي.سكوت.خاطره...
و تو...!
افسوس كه چه دورند و چه نزديك به هم
قلب هايمان و جسم هايمان.
اي كاش هاي زندگي من زيادنند
اما بزرگترين اي كاش وجود توست
حضور تو
لمس نبض عاشقت در شبانه هايي كه
حتي لباس مرز بين تن من و تو نبود.
اي كاش بودي در اين لحظه كه محتاج ترينم
اي ماه شب هاي بي قراري من...
ديگر نميگويم: گشتم نبود نگرد نيست!
بگذار صادفانه بگويم:
گشتم
اتفاقا بود. فقط انگار مال من نبود...
بگذار ديگري بگردد
لابد مال اوست...!
خاطره ی شادمانی های دیروز
بزرگترین غمی ست که امروز دارم...
ماهی ها چقدر اشتباه میکنند
قلاب علامت کدامین سوال است که بدان پاسخ میدهند؟
آزمون زندگی ما پر از قلاب هاییست که وقتی اسیر طعمه اش میشویم
تازه میفهمیم ماهی ها بی تقصیرند!
حسد. کینه. خشم. لذت. غرور. انزجار. انتقام. ترس. شهوت.....
من اسیر کدامین طعمه خواهم شد؟؟؟
ز چه بیگانه شدی با منه حسرت زده
ای شمع فروزنده ی تاریکی من؟!
تو مثل راز پاییزی و من رنگ زمستانم
چگونه دل اسیرت شد؟قسم بر حق نمیدانم!
نمیدانم چه باید کرد با این روح آشفته
به فریادم برس ای عشق.من پریشانم
تو دنیای منی بی انتها و ساکت و سرشار
و من تنها در این دنیای پر ز غصه مهمانم
تو مثل مرز احساسی قشنک و دور و نا معلوم
و من در حسرت دید
دیروز با او زیر باران بودم
امروز او را با دیگری زیر باران اشک هایم دیدم!
فهمیدم باران دیروز اشکهای کس دیگری بود
کاش میشد همچو آواز خوش یک دوره گرد
زندگی را بار دیگر دوره کرد...
چنان دل کندم از دنیا